Osteocondritis kręgosłupa

Osteochondroza kręgosłupa to zwyrodnieniowo-dystroficzna zmiana krążków międzykręgowych, trzonu kręgu, aparatu więzadłowego, w której dochodzi do zniszczenia tkanki kostnej i chrzęstnej kręgosłupa szyjnego, piersiowego i lędźwiowego.

Patologia dotyczy całego segmentu motorycznego kręgosłupa, krążka międzykręgowego, obu kręgów oraz przylegających struktur nerwowych i mięśniowych. Choroba ta często nazywana jest „chorobą cywilizacyjną”, co wiąże się z wyprostowaną postawą i codziennym obciążeniem kręgosłupa.

Główną przyczyną osteochondrozy kręgosłupa jest mikrourazy podczas wysiłku fizycznego, niezdrowa dieta, siedzący tryb życia, a nawet predyspozycje genetyczne. Jeśli choroba postępuje, najpierw cierpi krążek międzykręgowy i sąsiadujące z nim struktury. Centralna część dysku zmienia się, co prowadzi do utraty właściwości amortyzujących kręgu, w wyniku czego na włóknistym pierścieniu powstają pęknięcia i przerzedzenie.

Amerykańscy statystycy podają, że pierwszym powodem ograniczania aktywności osób poniżej 45 roku życia są bóle kręgosłupa grzbietowego i szyjnego. Zagrożona jest większość mieszkańców miast, kierowców, którzy znaczną część swojego czasu spędzają w pozycji siedzącej przeładowując kręgosłup.

Osteochondroza jest przyczyną ponad 70% przypadków bólu pleców. Ryzyko choroby wzrasta wraz z wiekiem.

Etiologia i patogeneza osteochondrozy kręgosłupa

Osteochondroza kręgosłupa ma długotrwałą patogenezę rozwoju (od kilku miesięcy do kilkudziesięciu lat). Zależy to od czynników wpływających na rozwój choroby.

Czynniki ryzyka:

• Wiek. Osoby starsze (powyżej 60 lat) są zagrożone. U osób poniżej 35 roku życia choroba występuje rzadko. W wyniku zmian związanych z wiekiem dochodzi do zaburzeń na tle hormonalnym człowieka, co powoduje, że tkanka mięśniowa i ściany naczyń krwionośnych są bardziej porowate, co oznacza, że ​​są bardziej wrażliwe. To wywołuje zaburzenia metaboliczne, przeciąża krążki międzykręgowe.
• Choroby autoimmunologiczne, które powodują, że tkanka chrzęstna jest obca i zaczyna ją niszczyć.
• Urazy kręgosłupa. Jest to jedna z głównych przyczyn rozwoju osteochondrozy u młodych ludzi. Uważa się, że ponad połowa osób z urazami kręgosłupa w młodym wieku cierpi na osteochondrozę kręgosłupa w starszym wieku.
• Nadwaga, która zmniejsza zużycie krążków międzykręgowych. Dyski chrzęstne służą jako rodzaj amortyzatorów dla kręgosłupa, które zapewniają jego ruchomość podczas aktywności fizycznej, chodzenia, biegania itp. Oraz chronią tkankę kostną przed zniszczeniem i pojawieniem się mikropęknięć. Nasilenie dodatkowego ciężaru sprawia, że ​​obciążenie jest jeszcze bardziej intensywne, co przyspiesza proces niszczenia dysków chrzęstnych.
• Płaskostopie.
• Predyspozycje genetyczne.
• Choroby układu hormonalnego, które wywołują zaburzenia metaboliczne, co z kolei negatywnie wpływa na stan tkanki chrzęstnej.

Osteochondroza może pozostawać w „stanie uśpienia” przez długi czas. Wielu pacjentów dowiaduje się o chorobie w obecności silnego bólu, gdy proces dystroficzny w tkance chrzęstnej już uszkodził korzenie nerwowe.

Istnieją takie etapy w patogenezie osteochondrozy kręgosłupa:

• Naruszenie krążenia krwi w krążkach międzykręgowych i strukturach przyległych.
• Zaburzenia hormonalne i metaboliczne organizmu, w szczególności krążków międzykręgowych.
• Procesy degradacji jądra miażdżystego. Na tym etapie zmienia się struktura krążka międzykręgowego - jądro maleje, sam krążek staje się cieńszy, zwiększa się obciążenie pierścienia włóknistego, co pociąga za sobą różne rozwarstwienie, mikropęknięcia, a niekiedy pęknięcia.
• Występ krążków międzykręgowych - wystawanie tkanki krążków międzykręgowych, często w kierunku kanału kręgowego, uderzając w niego, powodując silny ból.
• Przepuklina międzykręgowa. Postęp wypukłości prowadzi do zniszczenia więzadeł, zmiany wysokości i kształtu krążka, co z kolei powoduje powstawanie przepuklin.
• Kompresja tętnic korzeniowych.
• Przewlekła niewydolność dopływu krwi do rdzenia kręgowego.

Objawy osteochondrozy kręgosłupa

Wraz z rozwojem osteochondrozy w krążkach międzykręgowych iw samej chrząstce pojawiają się patologie, które następnie nakładają się na siebie i mogą wywołać pojawienie się przepukliny międzykręgowej.

Objawy mogą być zarówno ogólne, jak i specyficzne, charakterystyczne dla zmian patologicznych w chrząstce, krążkach międzykręgowych i przyległych tkankach.

Pierwszą oznaką osteochondrozy należy nazwać ból pleców, drętwienie odcinków kręgów, ograniczenie ruchu, zwiększony ból podczas wysiłku fizycznego.

Specyficzne objawy osteochondrozy:

• Osteochondroza szyjki macicy charakteryzuje się upośledzeniem krążenia krwi, które powoduje zawroty głowy, ból i szum w uszach, bóle głowy. Mózg jest słabo wzbogacony w tlen i składniki odżywcze, w wyniku czego człowiek doświadcza stresu.
• Osteochondroza okolicy klatki piersiowej, której często towarzyszy nerwoból międzyżebrowy. Występuje ból w klatce piersiowej i żebrach.
• Osteochondroza odcinka lędźwiowego kręgosłupa wywołuje rozwój chorób lumbago, lędźwiowo-krzyżowych (rwa kulszowa) i lędźwiowej rwy kulszowej. W przypadku rwy kulszowej wpływa na nerw kulszowy, obserwuje się ból i niedociśnienie w pośladkach, a także niedociśnienie w łydkach.

Objawy osteochondrozy szyjki macicy:

• Cirvicalgia - ból w odcinku szyjnym kręgosłupa. Charakter bólu jest zróżnicowany (tępy, ostry, pogarszany przez przechylanie głowy i tułowia podczas kaszlu), w zależności od czynnika wpływającego na tę część kręgosłupa.
• Cervicobrachialgia - ból w odcinku szyjnym kręgosłupa promieniujący do ramienia, drętwienie.
• Rearthrosis bark-scapular and rearthritis - ból w stawie barkowym, w obojczyku, ograniczający ruchy ramienia od góry do dołu.
• Epikondyloza - ból w stawie łokciowym, ograniczenie ruchu.
• Zespół tętnic kręgowych - tzw. migrena szyjna, bóle głowy i karku, nudności, czasem wymioty, zaburzenia koordynacji ruchów - chwiejność podczas chodzenia, szum w uszach.

Jednym z najczęstszych objawów osteochondrozy szyjki macicy jest upośledzenie krążenia krwi, które prowadzi do częstych zawrotów głowy, omdlenia i bólów głowy.

Objawy osteochondrozy piersi:

• Thoracalgia - ból w klatce piersiowej, ból związany z bezruchem (objawiający się długotrwałym siedzeniem w nocy), nasilony przez aktywność fizyczną, głęboki oddech, kaszel.
• Zespół serca.
• Zespół tylnej ściany klatki piersiowej - ból w okolicy łopatek, odczucia bólowe zależne od ułożenia ciała.
• Zespół mięśnia pochyłego przedniego.
• Zespół truncalgic - ból w połowie klatki piersiowej.
• Pogłębienie neuralgii międzyżebrowej.

Objawy osteochondrozy lędźwiowej:

• Lumbodynia - ból w dolnej części pleców, lumbago. Pacjent odczuwa dyskomfort podczas próby siedzenia lub wstawania. Ból nasila się podczas aktywności fizycznej, kaszlu, głębokiego wdechu, schylania się.
• Lumboischialgia - ból w dolnej części pleców promieniujący do nogi. Może wystąpić parestezja, drętwienie nóg, skurcze mięśni i ból stawów.
• Zespoły naczyniowe - pojawiają się przy ucisku naczyń krwionośnych, nie towarzyszy im ból, dochodzi do osłabienia mięśni, zespół czopków - osłabienie obu stóp, dysfunkcja narządów miednicy.

Objawy osteochondrozy w odcinku lędźwiowym kręgosłupa są zróżnicowane. Ta część kręgosłupa jest obciążona bardziej niż inne.

Diagnoza osteochondrozy kręgosłupa

Przy pierwszym bólu pleców należy przeprowadzić badanie w celu określenia źródła bólu. Osteochondroza jest chorobą trudną do zdiagnozowania, ponieważ ból może być spowodowany innymi patologiami niezwiązanymi z kręgosłupem. Pacjent będzie potrzebował konsultacji kilku specjalistów: neurologa, przede wszystkim ortopedy, kręgowca.

Metody diagnostyki osteochondrozy:

• Radiografia. Przeprowadza się go w celu dokładnego określenia wysokości krążków międzykręgowych lub zmian w strukturze kręgów, zmian średnicy otworów między kręgami. Zdjęcia rentgenowskie najczęściej wykonuje się w dwóch pozycjach - leżąc na plecach i na boku. Dwie różne projekcje obrazów umożliwiają dokładniejsze określenie obecności patologii. Czasami wykonuje się zdjęcie rentgenowskie z opuszczoną dolną szczęką.
• MRI i CT. Wyniki MRI są uważane za dokładniejsze i pomagają szybko określić lokalizację segmentów dotkniętych patologią, obecnością lub brakiem przepuklin międzykręgowych i kompresją korzeni.
• Badania laboratoryjne: badanie krwi w celu określenia poziomu wapnia we krwi i szybkości sedymentacji erytrocytów. Badania laboratoryjne przepisuje pierwszy, ostatnio na podstawie tych wyników lekarz kieruje je do diagnostyki sprzętu.

Ważne jest różnicowanie osteochondrozy kręgosłupa w wielu innych chorobach o podobnym obrazie klinicznym, na przykład: nowotwory kręgosłupa o charakterze onkologicznym, naruszenie integralności tkanki chrzęstnej, stany zapalne, chromanie przestankowe, powstawanie torbieli na narządach wewnętrznych, kamica moczowa, wrzód żołądka, zapalenie błony śluzowej żołądkadławica piersiowa, zaburzenia układu nerwowego. W tym celu można zalecić badania układu pokarmowego, układu nerwowego i krążenia krwi. Stosowane są następujące metody diagnostyczne - kardiogram, USG, elektroencefalografia, badanie endoskopowe (narządy trawienne).

Powikłania osteochondrozy

Najczęściej przebiegowi tej choroby towarzyszą powikłania neurologiczne:

• Stage. Powikłania spowodowane występowaniem - ostre bolesne odczucia podczas strzelania.
• Stage. Zapalenie korzonków nerwowych, które charakteryzują się zespołami bólowymi i innymi objawami, w zależności od lokalizacji zapalenia korzonków nerwowych.
• Stage. Patologia korzeni i nerwu rdzeniowego, obecność przepuklin międzykręgowych. Często dochodzi do niedowładów mięśni skutkujących paraliżem całego ciała.
• Stage. Naruszenie krążenia krwi i dopływu krwi do całego rdzenia kręgowego. Objawy: utrzymujący się silny ból pleców, paraliż niektórych grup mięśni, udar niedokrwienny rdzenia kręgowego.

Leczenie osteochondrozy kręgosłupa

Proces leczenia dowolnego typu osteochondrozy ma jeden cel - złagodzenie bólu, zapobieganie niszczeniu i deformacji tkanek kręgosłupa. Leczenie może być zachowawcze lub chirurgiczne. Rodzaj i sposób leczenia ustalane są indywidualnie dla każdego pacjenta na podstawie diagnozy (stadium, rodzaj choroby, ogólne samopoczucie pacjenta).

W ostrym okresie zespołu bólowego zaleca się relaksację i odpoczynek, w miarę ustąpienia zespołu bólowego można przepisać leki przeciwzapalne (dicloberl, voltaren), zastrzyki z mieszanin przeciwskurczowych, witaminę B, preparaty do wcierania - rileaf, ostróżka itp. wychowanie fizyczne i fizjoterapia (prądy diadynamiczne, elektroforeza, magnetoterapia).

Leczenie zachowawcze trwa około dwóch miesięcy. Oprócz wymienionych metod leczenia można również stosować masaże, terapię manualną, refleksologię i ekstrakcję. Wynik leczenia zachowawczego zależy bezpośrednio od wytrwałości i pracowitości pacjenta.

Istnieje również chirurgiczna metoda leczenia, która jest stosowana w przypadku obecności przepuklin międzykręgowych starszych niż sześć miesięcy, ucisku na korzenie rdzenia kręgowego z powodu zwężenia szczeliny między kręgami. Zasada leczenia chirurgicznego polega na usunięciu zdeformowanego krążka. Okres rehabilitacji po operacji wynosi około sześciu miesięcy. Rehabilitacja obejmuje terapię ruchową, fizjoterapię i przyjmowanie witamin.

Zapobieganie osteochondrozie kręgosłupa polega na zwalczaniu czynników ryzyka - prowadzeniu aktywnego trybu życia, uprawianiu sportu, prawidłowym odżywianiu, stosowaniu gorsetów i specjalnych pasów przy obciążaniu pleców, spaniu na materacach i poduszkach ortopedycznych, unikaniu hipotermii i kontuzji.