Im człowiek staje się starszy, tym większe ryzyko rozwoju zmian zwyrodnieniowych i destrukcyjnych, zwłaszcza w pracy układu mięśniowo-szkieletowego. Artroza stawu skokowego to choroba, która atakuje chrząstkę i tkankę stawu w różnym stopniu nasilenia, a nieleczona prowadzi do niepełnosprawności. Wraz z początkowym rozwojem patologii objawy choroby są słabo wyrażone, a jej obecność można określić tylko za pomocą promieni rentgenowskich.
Co to jest artroza stawu skokowego
Choroba, w której chrząstka stawowa i otaczające ją tkanki są stopniowo niszczone, nazywana jest artrozą stawu skokowego. Podstawą patologii jest proces degeneracyjno-dystroficzny, a stan zapalny jest drugorzędny. Artroza stawu skokowego ma falisty, przewlekły przebieg, z naprzemiennymi zaostrzeniami i remisjami. Choroba stopniowo postępuje. Populacja kobiet i mężczyzn w równym stopniu cierpi na artrozę. Wraz z wiekiem prawdopodobieństwo rozwoju patologii gwałtownie wzrasta.
Objawy
Choroby stawu skokowego są okresowo zaostrzane. Podczas remisji artrozy objawy mogą w ogóle się nie pojawić. Patologia rozwija się, nie zdradzając się. Osoba odczuwa umiarkowany ból kostki przy znacznym wysiłku fizycznym, zwiększonej sztywności i zmęczeniu nóg. Wraz z postępem patologii bolesność staje się bardziej wyraźna, pojawia się w spoczynku i nasila się w nocy.
Gdy deformacja stawu staje się widoczna, zakres ruchu w kostce zmniejsza się, a podczas chodzenia słychać charakterystyczne chrzęszczenie i klikanie. Czasami występuje skrzywienie podudzia, nogi przybierają kształt koślawy (w kształcie litery X) lub szpotawość (w kształcie litery O). W przypadku artrozy stawu skokowego charakterystyczne są początkowe bóle, objawiające się na początku ruchu po stanie spoczynku i zanikające podczas chodzenia.
Przyczyny wystąpienia
Artrozę stawu skokowego dzieli się na dwie grupy: pierwotną i wtórną. Pierwsza powstaje z nieznanych przyczyn. Drugi rozwija się z powodu niekorzystnych czynników: zapalenia, urazu itp. W obu przypadkach patologia opiera się na zaburzeniach metabolicznych w tkance chrzęstnej. Główne przyczyny rozwoju wtórnej artrozy:
- deformacja kości (złamania) lub uszkodzenie więzadeł z powodu urazu kostki;
- rozciąganie torebki stawowej;
- szczypanie zakończeń nerwowych kręgosłupa lędźwiowego;
- nadwaga;
- noszenie niewygodnych butów;
- przedłużone obciążenie stawu (intensywne sporty, stała pozycja);
- choroby związane z zaburzeniami metabolicznymi (dna moczanowa, cukrzyca, brak estrogenu w okresie menopauzy i inne);
- przepukliny międzykręgowe, osteochondroza kręgosłupa lędźwiowego i inne stany, którym towarzyszy przerwanie podudzia, aparatu mięśniowego lub uwięźnięcie nerwów.
Stopień choroby
W przypadku artrozy stawu skokowego rozróżnia się trzy stopnie, które określa diagnostyka sprzętowa:
- I stopień - zmiany patologiczne nie są zauważalne, występuje zwężenie szczeliny stawu skokowego, zagęszczenie kości skokowej;
- II stopień - obrzęk staje się konsekwencją postępu choroby, pojawiają się bolesne odczucia w pogodzie, zmniejsza się ruchliwość nóg, obserwuje się deformację stawów;
- III stopień - następuje utrata właściwości amortyzacyjnych stawu, kostnienie tkanki chrzęstnej, deformacja stopy prowadzi do niepełnosprawności.
Możliwe konsekwencje
Pacjentowi z artrozą stawu skokowego można przypisać niepełnosprawność, ponieważ całkowite zniszczenie stawu prowadzi do ograniczenia aktywności ruchowej. W tym celu pacjent musi przejść badanie lekarskie. Kategorie pacjentów, którym można przypisać niepełnosprawność:
- pacjenci z postępującą artrozą, którzy chorowali od ponad 3 lat z zaostrzeniami choroby co najmniej 3 razy w roku;
- pacjenci, którzy przeszli operację stawu i mają ograniczenie życia;
- pacjentów z ciężkim upośledzeniem funkcji statyczno-dynamicznej.
Diagnostyka
Diagnozę „artrozy drugiego stopnia stawu skokowego" (lub dowolnego innego etapu) dokonuje się na podstawie ankiety, badania wizualnego i wyników laboratoryjnych. Promienie rentgenowskie odgrywają decydującą rolę. W najbardziej zaawansowanych stadiach wykrywa się deformację choroby zwyrodnieniowej stawów i torbieli w okolicy kości. W trudnych przypadkach pacjent jest kierowany na tomografię komputerową stawu skokowego w celu dokładniejszej oceny struktur kostnych. Można wykonać rezonans magnetyczny kostki w celu zbadania tkanki miękkiej.
Leczenie artrozy stawu skokowego
Terapię zajętego stawu w pourazowej artrozie prowadzi się zgodnie z ogólnym schematem. Kompleksowe leczenie obejmuje:
- usuwanie objawów bólowych;
- eliminacja procesu zapalnego;
- przywrócenie ruchomości stawów;
- poprawa procesów troficznych;
- przywrócenie prawidłowego krążenia krwi w kończynie:
- wymiana stawu na sztuczne protezy (w razie potrzeby).
Leki
Terapia lekami dobierana jest z uwzględnieniem objawów choroby i stadium choroby. W okresach zaostrzeń stosuje się niesteroidowe leki przeciwzapalne w postaci tabletek lub zastrzyków. Wraz z nimi zaleca się przyjmowanie leków miejscowo znieczulających w postaci żeli lub maści. Przy wyraźnych odczuciach bólowych leki kortykosteroidowe są przepisywane na blokady śródstawowe. Ich wprowadzenie odbywa się nie więcej niż 4 razy w roku. Aby znormalizować metabolizm w tkance chrzęstnej, przepisywane są leki z grupy chondroprotekcyjnej.
Maści
Leki do stosowania miejscowego nie będą w stanie wyleczyć choroby zwyrodnieniowej stawów ani choroby zwyrodnieniowej stawu skokowego, ale przyspieszą powrót do zdrowia i zapobiegną nawrotom choroby. Wśród skutecznych leków są:
- Wieloskładnikowa maść homeopatyczna przeznaczona do leczenia stanów zapalnych i dystroficznych narządu ruchu. Nakładaj 1-3 razy dziennie cienką warstwą na dotknięty obszar. Czas trwania kursu to 2-4 tygodnie. Rzadko występują miejscowe reakcje skórne: pokrzywka, pieczenie, swędzenie, rozwój zapalenia skóry.
- Niesteroidowe leki przeciwzapalne o działaniu przeciwbólowym. Nakładać w małej dawce na dotknięte stawy 3 razy dziennie. Lekarz indywidualnie ustala przebieg leczenia. Średnio takie maści stosuje się do ustąpienia bólu, ale nie dłużej niż 14 dni z rzędu.
Fizjoterapia
Następujące metody fizjoterapeutyczne pomogą zawiesić artrozę stawu skokowego:
- Promieniowanie ultrafioletowe średniofalowe. Pod wpływem fal ultrafioletowych w dotkniętym obszarze dochodzi do nagromadzenia substancji, które zmniejszają wrażliwość zakończeń nerwowych, co umożliwia szybkie złagodzenie zespołu bólowego.
- Laseroterapia na podczerwień. Laser zmniejsza wrażliwość korzeni nerwowych, poprawia krążenie krwi. Zabieg uwalnia pacjenta od stresu, jaki znosił z powodu ciągłego bólu w kostce.
Dieta
W przypadku chorób zapalnych stawów kolanowych, tkanki kostnej i więzadeł stawowych kostki wskazana jest specjalna dieta. Konieczne jest włączenie do diety galaretki, galaretki mięsa i jadalnej żelatyny, ponieważ produkty te są naturalnymi chondroprotektorami, które przywracają tkankę chrzęstną. W jadłospisie muszą znaleźć się węglowodany złożone (warzywa, owoce, pieczywo pełnoziarniste), białko mleka (twarożek, ser), kompleksy witaminowo-mineralne. Aby lepiej przyswoić jedzenie, jedzenie musi być gotowane na parze lub gotowane.
Ćwiczenia fizyczne
Po przestudiowaniu zdjęcia rentgenowskiego lekarz może przepisać wykonywanie ćwiczeń terapeutycznych. Specjalne ćwiczenia na kostkę pomogą pozbyć się bólu, złagodzić napięcie mięśni i przywrócić krążenie krwi. Przykłady ćwiczeń z terapii ruchowej:
- siedząc na krześle, skarpetki i obcasy na przemian spadają z podłogi;
- palce stóp opierają się o podłogę, pięta unosi się i wykonuje okrężne ruchy;
- nogi są razem, stopa rozciąga się aż do boku ciała.
Masaż
Zabieg na artrozę stawu skokowego wyróżnia różnorodność i wieloetapowe techniki. Celem masażu jest poprawa krążenia limfatycznego i krwi w mięśniach stopy w jamie stawowej, likwidacja słabej ruchomości stawu skokowego. Aby rozluźnić mięśnie, najpierw masuj kostkę za pomocą technik ugniatania i głaskania. Następnie masuje się palce stóp, następnie ugniata stopę i piętę. Zakończ zabieg głęboko pracując na stawach skokowych.
Operacja
Jeśli zachowawcze leczenie artrozy nie przyniosło pozytywnych rezultatów, lekarz prowadzący zaleci leczenie chirurgiczne. Wśród metod operacyjnych uważane są za najlepsze:
- Endoprotetyka kostki. Ultranowoczesna proteza ceramiczna lub metalowa jest częściowo lub całkowicie wymieniana w miejscu zniszczenia chrząstki.
- Artrodeza stawu skokowego. Jest przewidziany do ciężkiego zniszczenia powierzchni stawowych. Podczas operacji kości są sztywno mocowane za pomocą ich wewnętrznego połączenia.
Tradycyjne metody
Receptury wiejskie przychodzą z pomocą kompleksowej terapii stawu skokowego w przypadku artrozy:
- Kreda i kefir. Zmiksuj dwa składniki na pastę. Zastosuj tę mieszankę do bolącego stawu w nocy, aby złagodzić obrzęk.
- Masło i korzeń pięciornika. W proporcji 10: 1 wymieszaj składniki i wcieraj w bolący staw przez noc, aby złagodzić ból.
Zapobieganie artrozie stawu skokowego
Aby zmniejszyć ryzyko rozwoju artrozy stawu skokowego, konieczne jest przestrzeganie środków zapobiegawczych, które obejmują:
- kontrola masy ciała;
- odpowiednie odżywianie;
- noszenie wygodnych butów bez wysokich obcasów;
- unikanie urazów stawów;
- terminowe leczenie chorób endokrynologicznych i naczyniowych;
- regularne wykonywanie gimnastyki na kostkę.
Zdjęcie zwyrodnienia stawu skokowego
